Eşyalar toplanmış seninle birlikte Anılar saçılmış odaya heryere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş Nolur terk etme yalnızlık çok acı Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte Hatırla o günü Karşı ki sokakta seni öptüğümü ilk defa hayatta Kollarımda benim ilk bahar sabahı Kadınım Bana bıraktığın bütün bu hayatın Yaşanan aşklar değeri yok artık Ben sensiz olamam artık anlıyorum Sönmüş bak ışıklar, ev nasıl karanlık Odalık aydınlık yuvamız soğumuş Geceler bitmiyor ağlıyorum artık Şimdi çok yalnızım nolur kal benimle O kapıyı kapat, elini ver bana Dışarıda yalnız üşüyorsun sen Kadınım
0 yorum:
Yorum Gönder